امروزه در جامعه ی ما هر کس به طرف مقابل می گوید تو آدم شو ...!
حال اینکه تا کنون خیلی بررسی کردم که از دید دیگران آدم کیست و نشانه هایش چیست ؟
در کتاب خواندم آدم را انسان امروزی را و شرایط جامعه را دیدم ، دیدم که آنان که طلب آدمیت
از ما می کنند تعریفشان حال درست یا غلط با من و منطق من متفاوت است چون آدم از دید
آنها یکی همچون خودشان شدن است ولی من نه می توانم چنین تغییری کنم و نه دلم می خواهد
چنین تغییری کنم چون دلم هم برای خودم هم برای دیگری ..........  
اما دید من بعد از اتفاقی که در خدمت افتاد ودر آن حین ماجرا را با سه نفر در میان گذاشتم یکی را که بعد
از آن ندیدم و دیگری که چون به او جریان اصلی را نگفتم از حرکاتش معلوم است که در مورد من چه
فکر می کند و آنکه اصلا انتظار نداشتم که دیدش عوض شود 180 درجه برگشت حال من ماندم و این
نتیجه گیریهای زود هنگام اطرافیانم البته نه اینکه برایم ارزش نداشته باشد اما دیگر من هم همچون
خودشان با آنها رفتار می کنم  نه اینکه بی ادبی کنم که همچون دیگران رفتار کردن بی ادبی نیست که
عین ادب است و راهنمایی ایشان .
من می ترسم از این دنیایی که در آن کسی را که فکر میکنی از بچگی میشناسی طی 4 الی 5 سال
آن چنان تغییر میکند که حتی برای خودت غریبه است غریبه ای که اصلا نمیدانی در مقابلش چه عکس
العملی باید نشان بدهی چون او را مانند گذشته نمی شناسی و چیزهایی که یک عمر برای خودت
ساخته ای یکهو روی سرت مثل آوار خراب میشه .
ببینم اگر شد که باید بشود همانطور که او توانست من هم باید بتوانم ......................... داشته باشم .
و عشق  واژه ای بس خنده دار  که امروز در این جایگاه از این مسخره تر واژه نمی بینم